Dondurmayı sevmeyen var mı? Sanırım yok. Tarihi konusunda farklı bilgiler var. M.Ö 200 yılına kadar gittiğini belirten kaynaklar bulunsa da genel olarak 3000 yıl kadar önce, Çinliler tarafından üretildiği yaygın kabuller arasında. Anadolu’da ise dondurma geleneği 17 yüzyıla dayanmakta. Herkesin çocukluğundan kalma bir dondurma anısı da var sanki. Çocukluk dondurmaları daha mı lezzetliydi? Evet. Çünkü her ustanın lezzetli bir formülü vardı ve sahici hammaddeyle yapılıyordu. Üstelik eskiden sadece yaz aylarında tüketilen bir gıdaydı. Üzerine su içmemiz ise şarttı. Dondurmanın sanayileşmesi ve global markalar ile gerçek dondurmayı aslında unuttuk. Damağımız her markette kolayca ulaşabileceğimiz sahicisine göre daha ucuz soğuk meyve lezzetli katı kıvamlara alıştı. Daha doğrusu her markette ulaştığımız ve üzerinde dondurma yazan paketleri gerçek dondurma olarak kabul ettik ya da etmek zorunda kaldık. Bu arada kışın da tüketilebileceğini öğrendik, kabullendik. Geçtiğimiz günlerde Kahramanmaraş’ dan gelen dondurma ile beynimdeki gerçek dondurma lezzetini yeniden hatırladım. Özel şekilde ambalajlanmış Kahramanmaraş dondurması 950 km. yi kat ederek hala içindeki buzları elle tutulamayacak soğuklukta kargo ile bana ulaşmıştı. Hiç bozulmadan ve erimeden ihraç da edilen ve belli mesafelere kargo ile gönderilen Kahramanmaraş dondurmasının lezzeti ise tartışılmaz elbette. Hatta Kahramanmaraş dondurması şifa niyetine tüketilmeli.
KERVAN/ ALPEDO DONDURMALARI
DONDURMA PAZARI BÜYÜYOR
Dondurma pazarı dünyada ve ülkemizde giderek büyüyor. Küresel dondurma endüstrisinin cirosu küresel ölçekte 2021 yılında 72 milyar dolar olmuş. Sektörün 2030 yılında 100 milyar doları aşmış olması bekleniyor. Dünyanın ve ülkelerin bilinen ve seri üretim gerçekleştiren dondurma ve gıda markaları sektörün yüzde 74.4'ünü oluşturuyor. Diğer üreticiler küçük çaplı üreticiler. ABD'de kişi başı tüketim 14.8 litre, Çin'de 3 litre, Japonya'da 7 litre. Sadece Amerika yıllık 5 milyar litreye yakın dondurma tüketimi ile13 milyar dolarlık pazar durumunda. Soru şu: Kahramanmaraş’ da bu kadar özel, kaliteli ve şifalı bir ürün neden dünya hatta Türkiye pazarından daha fazla pay alamaz. Sanırım sektör aktörleri bu konunun cevabını ve yapılacakları da biliyordur. Yapılacakları yapmak için sektörün birlik olması gerek. Acaba sorun burada mı? Kişisel veya kurumsal egolar, küçük hesaplar, engellemeler, kıskançlıklar ile kendi mahallemizde kalıyoruz. Oysa sektör olarak dünyaya açılmak gerek. Sorun varsa çözüm de var. Türkiye yüzyılına girdiğimiz bu dönemde dünya insanlarının beyinlerinin lezzet hanesinde kalıcı hale gelmek fena olmaz. Dünyada seri üretim yapan firmaların önüne çeşitli sebeplerle hemen geçilemez ama çalışmalar artırılabilir. Konuyla ilgili Kahramanmaraş’ın vizyonu geniş yönetim ve üretim aktörleri birlik olarak bu konuya çözüm bulurlar. Kahramanmaraş için yapılan çalışmalara hep birlikte destek olmak, herkese faydalı olacak. Fakat dildeki dilek ile uygulama farklı olduğu için sorunlar yaşanıyor. İş yaparken fazladan yorgunluklar oluyor, engeller çıkıyor. Kahramanmaraş kolay bir şehir değil. Sözün özü; ürün eşsiz, üretim var, pazar var, biz ne yapıyoruz? Elbette halimizden memnunsak sorun yok.