Değerli okuyucularım merhaba; Bu haftaki konumuz da tüm ebeveynlerin sıkıntı yaşadığı bir konuyu ele alacağız.
Ergenlik dönemi, psikolojik açıdan sancılı bir dönem olarak bilinir. Bu dönemde hem aileler hem de ergen bireyler için oldukça zorlu bir sınav diye adlandırabileceğimiz bir dönem olabilir. Peki ergenlik nedir? ergenlikte ebeveyn olarak çocuklarımıza nasıl davranmamız gerekiyor çocuğumuz bizden beklentileri nelerdir gerçekten onları anlayabiliyor muyuz tam olarak bunları konuşacağız hadi bakalım başlayalım
Ergen bireyler kendi ait bir dünya kurduğu bu dönemde kendine müdahale edilip karışılmasını bu konularda ebeveynlerin etkisi altına alınıp yönlendirilmesini istemez. Yetişkinlerin dünyasına adım attığı bu dönemde büyüdüğünü kendisine, çevresine ve ailesine ispatlamaya çalışır. Ben büyüdüm benim kararlarım benim düzenim sadece benim çevrem olarak bakarlar olaya yani egosantrizm
( ben merkezcilik)vardır. Bu dönemde ergene ait dünya görüşü oluşturmasına izin vermeliyiz. Özellikle bu dönemde arkadaşlarını kendisinin seçmesini buna müdahale edilmesini istemez kendi odasına karışılmamasını ve temizlik ve düzeninde özgür olmayı talep eder. Odasının kendisi için özel olduğunu düşündüğünden o alanını kendine göre düzenlemek isteyecektir. Aksi halde kendini değersiz ve önemsiz hissedecektir.
Ergen bireylerin sosyal ilişkileri nasıl olur ?
Başka bir bireyle kıyas yapılmaktan ve Toplum önünde aşırı övülmekten ve eleştirilmekten hoşlanmazlar kendi düşüncelerine ve kararlarına saygı göstermelerini beklerler. İstemedikleri ortamlara( aile toplantıları , davetler, etkinlikler vs) ısrar edildiğinde tepkilerinin derecesini arttırırlar. Kendi istek ve yeteneklerine destek olunmasını beklerler. Aslında yanlışlarından ders çıkarabilmesi için kendine izin verilmesine ister. Bu da bunu bekleyen ergenin en doğal hakkıdır bu hakkı gönüllü olarak vermez isek çatışarak da olsa bunu almaya çalışacaktır.
Ergen bireyler bu dönemde aileyle vakit geçirmektense arkadaşlarıyla olmayı tercih ederler nedeni aile ergenin her dediğini olumsuzlukla cevap vermesi ve ergenin “ ailem beni anlamıyor “ gibi düşüncelere kapılması. Aile bireyleri olarak bu dönemde ergen kendisine mümkün olduğunca anlayışlı davranılmasını arkadaşlarıyla vakit geçirmesine aşırı müdahaleci olunulmamasını ister. Çünkü bu dönem bir süreliğine aileden uzaklaşıp dışarıyı, arkadaşları ve dünyayı kendi gözleriyle keşif ve tanıma dönemidir. Önceliklerinin ara ara yer değiştirdiği bu dönemde “sen artık ailenle vakit geçirmiyorsun, arkadaşlarınla ve sana lazım olmayan boş şeylere vakit ayırıyorsun” gibi suçlamaları duymak istemezler. Çocukluklarından beri ailelerinin onlar için ne kadar çabaladıklarının başa kalkınmasından, kendilerine suçluymuş muamele yapılmasından rahatsız olurlar.
Ergen birey kendi kişiliğini ve doğrularını bulma yolculuğunu bu dönemde gerçekleştirecektir. Ergenlikle beraber birey canını sıkan sorunlarını ve dertlerini ailesiyle değil arkadaşlarıyla paylaşarak bir çıkış yolu arar. Ailesi olarak ergenin doğru arkadaş edinmesinde yapabileceğimiz yönlendirmeler varsa aşırı kontrolcü bir tutum göstermeden katkı sağlayabiliriz. Ancak arkadaşlarını yakından tanıyıp onlarla ilişki halinde olmamızı da pek istemezler. Öyle şey mi olur hocam dediğinizi duyuyor gibiyim :) nereye gidiyor kimlerle arkadaşlık kuruyor bilmek isterim evet haklısınız öncelikle sakin olalım o zaman bu durumda nasıl davranmamız gerektiğini çok iyi bilmeniz gerekli Onlar için bu ortamları çocuklarımıza belli etmeden sizin ayarlamanız gerekmektedir.
ZAMANI FARKLI OLSADA HERKES ERGENLİĞİ YAŞAR:)
Bir sonraki makalemde görüşmek üzere sağlıkla kalın...
Eyvah! Artık Çocuğum Bir Ergen (Artık Çocuk Değilim, Gencim)
Paylaş