"Hangi AK Parti Yeni İktidar Olacak?"

AK Parti daha doğrusu Erdoğan siyaseti 2016’dan bu yana özgürlük-güvenlik dengesi bakımından büyük oranda güvenliği önceleyen bir çizgide ilerliyor.

Çok kültürlülük, liberal demokrasi, AB hedefleri, açılımlar devri kapandı, milli beka, dış tehdit, faiz lobisi, ‘içerideki hainler’ baskın söylem haline geldi.

Millet İttifakı ile Cumhur ittifakını birbirinden ayıran temel yaklaşım farkı da bunun üzerine oturdu.

Bir tarafta Türkiye’nin en büyük sorununun hukuk, demokrasi ve düşünce özgürlüğündeki eksiklikler, bundan etkilenerek kötüleşen ekonomi ve dış politikadaki yalnızlaşma olduğunu düşünen, çok parçalı muhalefet bloku var.

Diğer tarafta ise bölgesel güç olma yolunda ilerlediği için emperyalist dış odaklar tarafından terör, darbe girişimleri ve kur baskısıyla zayıflatılmaya çalışılan Türkiye’nin milli bağımsızlık mücadelesi verdiğini düşünen ve ‘Batı’nın içerideki işbirlikçileri’ olarak gördüğü isimler üzerinde baskı uygulamayı meşru gören iktidar…

Erdoğan siyasetindeki bu değişikliğe paralel üç durum daha ortaya çıktı.

AK Parti'nin politik söylemi MHP çizgisine kayarak milliyetçi dozu yükseldi ve sertleşti.

AK Parti içindeki önde gelen isimlerin gücü zayıfladı ve Berat Albayrak odaklı bir siyasi statüko oluştu. Süleyman Soylu gibi yeni dönemin siyasetini özümseyip pratiğe döken figürler de güç kazandı.

Bu yeni statükoya ayak uyduramayanların bir kısmı partiden tasfiye edildi veya ayrıldı. Fakat yeni kurulan partilere katılmayıp kalanlar da mono-blok bir yapı oluşturmadı.

AK Parti’nin MHP çizgisine kaymasından, merkezinde abi-kardeş Albayrak'ların bulunduğu güç odağının artan etkisinden, özgürlükçü söylemin terk edilip baskıcı bir atmosfer oluşmasından memnun olmayan ama Erdoğan’a sadakatinden de ödün vermeyen isimler parti içinde varlıklarını sürdürdüler. İmkân bulduklarında da bu mutsuzluklarını Erdoğan’a ilettiler.

Berat Albayrak’ın istifasından sonra başlayan, AK Partili kimi isimlerin yeni görevlere atanması ve reform seferberliği ile devam eden yeni süreç, uzun süredir seçilen yoldan rahatsızlık duyan bu isimlerde temkinli bir heyecan dalgası yarattı.

Şimdi masadaki soru şu; AK Partililer partinin kuruluş felsefesiyle örtüşen bir çizgide yeniden iktidarın merkezine gelebilecek mi? Diğer bir deyişle, AK Parti kadrolarının yeniden güç kazanacağı bir eksen değişikliği yaşanacak mı? Yoksa daha sert bir söylemin propagandasını kendisine misyon edinen güvenlikçi ekol hükmünü sürdürecek mi?

Son iki günde Bülent Arınç ve Cemil Çiçek’in sözleri, sözünü ettiğim mutsuz AK Partililerin aklından geçenlerle büyük ölçüde örtüşse de partide memnuniyet değil aksine stres yaratmış gibi görünüyor. Çünkü Erdoğan’ı yeni bir dönüşüme ikna etmenin yolunun ittifak ortağı MHP’nin de tepkisini çeken sivri çıkışlardan geçmediğini, aksine bu tip açıklamaların yeni süreci zora sokacağını düşünüyorlar. Aceleci davranmadan bazı iyileştirmeler olmasını temenni ediyorlar.

Öte yandan diğer klik özellikle medya üzerinden eski siyasi eksenin sürdürülmesi için uğraş veriyor. Cumhurbaşkanı’nın reform seferberliği çağrısı iktidara yakın gazetelerde hasır altı ediliyor, televizyon kanalları akşam tartışma programlarında bu konuya bir hafta boyunca yarım saat dahi ayırmıyor, Merkez Bankası’nın yeni kararları “Faiz lobisinin baskısı kazandı” gibi manşetlerle sabote ediliyor, hukuk reformu çabasına karşılık ‘Osman Kavala ve Soros ilişkisi’ tarzı haberler yapılıyor…

Adeta ‘İktidara yakın ama Erdoğan’a uzak’ bir medya görüntüsü ortaya çıkıyor.

Yani kısacası ortada sessiz ama derinden yürüyen bir güç mücadelesi var.

Bakalım önümüzdeki süreçte hangi AK Parti yeni iktidar olacak…