Bir önceki yazımda, empati bir yetenek mi? Yoksa… Deyip, empatinin ne olup ne olamayacağından bahsedip, aşırı empatik davranışlar sergileyenlerde empat kişilik oluşabileceğini ve bunun hiç de hoş bir durum olmadığını yazmıştım.
Empatiyi bir yetenek olarak kabul eden kişiler, bir süre sonra zihnen, ruhen ve bedenen onaylandıklarını, kabul gördüklerini ve daha çok sevildiklerini düşüneceklerdir. Bu onaylanma hazzı dolayısıyla, sürekli empatik düşünce tarzında kaldıkları için de, aslında sadece ’’ kendi duygu’’ durumlarına ve yine sadece ‘’kendi algı’’ düzeylerine göre bir tutum sergilediklerini düşünmeden, karşılarındaki kişiyi tamamen anladıklarını varsayarak, onların istedikleri tavır sanki buymuş gibi belki biraz da yapmacık bir hal içine gireceklerdir.
**YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYIN**
Umut ozan 2 Yıl Önce
ÖZGÜR 2 Yıl Önce
Ne güzel de anlatmışsınız tebrikler, hayatta başarılar....
Gül 2 Yıl Önce
Kemal koçak 2 Yıl Önce
Merhabalar Gökben hanım Yazılarınızı her hafta okuyordum. Anlatımlarınızda basit bir dil kullanmanız çok hoşuma gidiyordu. Bir süredir yazmadınız, bugün yazdığınızı görünce o sevinçle okudum. Teşekkürler katkılarınız için. Yine farklı bir bakış açısıyla, çok güzel bir farkındalık kazandırdınız. Lütfen, yazmaya devam edin.
Hüseyin 2 Yıl Önce
Çok güzel bi yazı dizisi olmuş yine, merakla bekliyoruz yeni yazılarınızı
Nilüfer.. 2 Yıl Önce
Merhabalar Gökben Hanım,bizi yazılarınızdan bu kadar mahrum bırakmayın lütfen .Hayata dair motiveniz bize her an güç veriyor .Devamını bekliyoruz.Sevgiler.....
Minhak 2 Yıl Önce
Rukiye 2 Yıl Önce
O kadar haklısınız ki el alem ne der, ne düşünür, üzülür mü? Oysa ki bu soruları kendimize sormak aklımıza gelmiyor.kendi benliğimi bulmayı talep ediyorum