Gökben Güngör Yazdı: "Hiç!"

‘’ Şems, öğrencisi ve ilham verdiği Mevlana Celalettin Rumi’nin evine gider ve ev sahibinin ikramını gördükten sonra ona sorar:

– Benim için şarap hazırladın mı?

Mevlana hayret içerisinde sorar:

– Sen şarap içiyorsun, öyle mi?

Şems cevap verir:

– Evet.

Mevlana:

– Bunu bilmiyordum.

– Madem öğrendin, hadi bana şarap ikram et.

– Bu gece vakti şarabı nereden bulabilirim?

– Hizmetçilerinden birine söyle gidip alsın.

– Bu iş yüzünden Allah’ın karşısında şeref ve haysiyetim beş paralık olur.

– O zaman, git kendin al.

– Eğer bana saygın varsa benim rahatım için bunu yapmalısın. Çünkü ben geceleri şarapsız ne yemek yiyebilir, ne konuşabilir, ne de uyuyabilirim.

Mevlana, Şems’e olan saygısından ötürü cübbesini omzuna atar, koltuğunun altına büyük bir şişe saklar ve ecnebi mahallesine doğru yola düşer.

Oraya varıncaya kadar kimse onun ecnebi mahallesine gittiğini düşünmez ama ulaştığında insanlar hayret içinde onu takip etmeye başlarlar ve Mevlana’nın bir meyhaneye girdiğini, bir şişe şarap aldığını ve onu sakladıktan sonra dışarı çıktığını görürler.

Henüz ecnebi mahallesinin dışına çıkmadan mahalle sakinlerinden Müslüman bir grup onu izlemeye başlar ve sayıları an be an çoğalır ta ki Mevlana’nın, imamı olduğu herkesin arkasında namaz kıldığı caminin önüne gelinceye kadar.

Hal böyle iken kalabalığın içinde bulunan Mevlana’nın rakiplerinden birisi:

– Ey millet! Her gün arkasında durup namaz kıldığınız Şeyh Celaleddin ecnebi mahallesine gidip şarap aldı…

Diye bağırdıktan sonra Mevlana’nın cübbesini çekip atar.

Milletin gözü şişededir.

Adam devam eder:

– Mümin olduğunu iddia eden, sizin inandığınız bu münafık şimdi şarap almış ve kendi evine götürüyor.

Sonra Celalettin-i Rumi’nin yüzüne tükürür.

**YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYIN**