Yıllar öncesinin bir Ağustos ayında ilk kez telefonda konuşmuştum O’nunla. Sesinden belliydi çok acı çektiği, yılların O’nu yorduğu ve yine cümlelerinden belliydi kararlılığı. Anlattıklarının ağırlığı altında dinledikçe eziliyor, üzülüyor, bir taraftan hızlı hızlı notlar alıyordum.
Onur kırıcı olayları ağlamadan anlatıyordu, derin acıları olduğu belliydi, ancak anladığıma göre ağlamayı bırakalı çok olmuştu, anladığıma göre onu sevmeyerek yüreğinde öldüreli yıllar olmuştu.Yaşadıklarını bir çırpıda anlatıyor, acı çekse de derin bir nefes alıp anlatmaya devam ettiğini telefon konuşmamızda anlayabiliyordum. Görünüşü nasıldı, nasıl biriydi gözümde canlandırmaya çalışıyor, yıllara ve yaşananlara nasıl direndiğine hayret ediyordum.
DEVAMI İÇİN ÇİFT TIKLAYINIZ